Çıkan yumurtalar mikroskop altında incelenir ve olgunluk durumlarına göre dört sınıfa ayrılırlar:
1- Bu yumurtaların bir kısmı GV (Germinal Vezikül) olarak sınıflanır. Kabaca adlandıracak olursam "iyice ham" diye benzetme yapabilirim.
2- Bundan az daha ileri aşama MI (metafaz I) yumurtaları, tam olgunlaşmamış, ama yakınlaşmış diye benzetebilirim. Bu yumurtaların bazıları laboratuvar ortamında biraz gecikmeyle de olsa gelişimlerini devam ettirerek işe yarar hale gelebilirler. Bazen bunlarla da gebelikler olabilir.
3- Asıl olması iyi kabul edilen yumurtalar MII (Metafaz II) döneminde olanlar olgun yani, tam döllenmeye hazır tavında yumurtalardır. Gebeliklerin tamamına yakını bu gruptaki yumurtalarla gerçekleşir.
4- Bu kriterlere uymayanlar ise genel olarak dejenere yani bozuk olarak adlandırılırlar. Döllenme beklenmediği için bu yumurtalara işlem yapılmaz.
Bu genel sınıflama dışında bazı yumurtalar yapısal olarak normalden sapmalar gösterirler. Örneğin, yumurta kabuğu diye adlandırabileceğimiz zona'nın hemen altındaki boşluk aşırı dar olabilir, iç boşlukta berrak olması gereken hücre sıvısı granüllü (pürtüklü) olabilir, vs. Her ne kadar bu yumurtalara da işlem yapılıp sağlıklı gebelikler oluşabilse de, yine de döllenme ve gebelik beklentilerimiz bir miktar azalır.
Bu aşamada nadir oluşan terslik çıkan yumurta hücrelerinin hepsi ya iyice ham, ya henüz olgunlaşmamış, ya da zamanı geçmiş, yani döllenemez özellikte olabilir. Bu durumda "işlem yapılabilecek yumurta çıkmadı" olur. Bu durumda ilk tercih yeni bir siklusta yeni bir Tüp Bebek denemesidir. Tekrarlayan denemelerde tekrar aynı sonuçlarla karşılaşılmazsa sorun yok...
Tüp-Bebek sürecinin olağan akışına göre beklenen en az bir tane olgun (MII) yumurta olmasıdır. Bir başka söyleyişle ekim yapabilmek için en az bir tane tohum elde edebilmiş olmanız gereklidir. Neyse ki, çoğu kez birden fazla olgun yumurta çıkar ve sonraki aşamaya geçilir...