Her canlı kendi varlığını ve neslini sürdürmek için beynini kullanır. Zaman zaman beyninin kontrolünü kaybeden canlılar, başka parazitlerin arzu ettiklerini kendi menfaatlerinin aksine bile olsa, istemeden de olsa, kendi hayatları pahasına da olsa yapabilirler.
Ophiocordyceps unilateralis adı verilen bir mantar türü, Camponotus leonardi türü bir karıncayı enfekte ederek karıncanın dokularında çoğalır. Mantarın sporları böceğin trakeasından içeri girerler, hazır hale geldiğinde miselyumları karıncanın beynine ulaşır ve davranışlarını değiştirmesine neden olurlar. Karınca normalde yapmadığı halde yüksekçe bitkilere tırmanır. İnce bir dalı ya da yaprağın kabartı şeklindeki bir damarını kuvvetle ısırır. Mantarın etkisi nedeniyle bir daha çenesini geri açamaz ve ölünceye kadar orada asılı kalır. Daha sonra mantar bir kaç haftalık bir süreçte karıncanın ensesinden bir ağaç gibi büyüyüp yeni sporlar oluşturur. Ve parazitler yaşamaya, karıncalar ölmeye devam ederler.
İlginç bir özellik daha. Davranışlarında böyle tuhaflıklar başladığında, diğer karıncalar durumu fark edip, hasta karıncayı koloniden uzak bir yere götürüp bırakırlar.
Şimdi etrafımıza bir bakalım, toplu halde yaşadığımız "akıl tutulması"nın, bu öyküdeki "mind control"le bir benzerliği var mı acaba?
Sadece bir tür mantar, bir tür konak değil... Hemen hemen her parazit türünün kendine has konakları var. Aşağıdaki klipte, hastalıklı bir karınca, diğerlerinin onu ayrı bir yere götürmesi, bir dalı ısırıp orada kalması, ensesinden mantarın büyümesi, başka hayvanlarda başka mantarları resimlerini bulacaksınız. Çok değil iki dakikayı bulmuyor... İzleyin.